Derdinizi, tasanizi içine atanlardan misiniz yoksa paylasanlardan mi?

Çogumuz sikintilarini içine atmak, yaralarimi kimseler bilmesin, duymasin ister. Ancak içine attiklarimiz çig gibi büyüyüp bizi bir gün altinda ezip çigneyebilir. Daha fazla katlanamayiz. Mizmizlanmak degil ama dertlerin, sorunlarin haykirip içinden sökülmesi taraftariyim. Bu haykiris isyanla karistirilmamali. Bir nevi desarj olma gibi. Ve bu haykiris size deger veren seylerle ve insanlarla olmali ancak onlara zarar vermeden.

Peki siz içine atanlardan misiniz? Yoksa paylasanlardan mi?

Bu sarkidan benden tüm kederi ve sikintisi olanlara gelsin.

Çok mu güçsüz duruyorum derdimi paylasinca çok mu çaresiz dersiniz dertten aglayinca?