Çocuken edindiğimiz yeteneklerimizin aşkı neden söner ? Teşvik midir ana unsur?

Farid Farjad'ın Hiçlik parçasını ne zaman duysam aklıma hikayesi gelir. Müziğe yatkınlığının annesinin ona hamileyken bile kemanı elinden düşürmeyişine bağlar. O bunu elinden düşürmemiş kemanı ağlatan adam olmuştur. Özellikle kendime baktığımda her alana yatkınlığım ancak devamlılığın olmasının acaba teşvik eksikliği olduğunu mu sorgulamaya başladım. Aile ve çevre şartları, destek ne kadar etkiler?

Peki ya içinde tüm bu olumsuzluklara rağmen aşkı hep diri kalıp sıyrılanlar ?