Bazen tüm insanlari çok seviyorken, bazen de hepsinden nefret ettiginiz oluyor mu?

"Kalabalik beni sahiden sikti. Ben ikide birde böyle oluyorum, bazen bütün insanlari boyunlarina sarilip öpecek kadar seviyorum, bazen da hiçbirinin yüzünü görmek istemiyorum.

Bu nefret filan degil… Insanlardan nefret etmeyi düsünmedim bile… Sadece bir yalnizlik ihtiyaci. Öyle günlerim oluyor ki, etrafimdan küçük bir hareket, en hafif bir ses bile istemiyorum. Fakat sonra birdenbire etrafimda bana yakin birilerini ariyorum. Bütün bu beynimde geçenleri teker teker, uzun uzun anlatacak birini.

O zaman nasil hazin bir hal aldigimi tasvir edemezsiniz. Kis günü sokaga atilmis bir kedi gibi kendimi zavalli hissediyorum."