woman male like reply
Düşünceler

Tadilat Dolayisiyla Kapaliyiz

Kadin aglamakli gözlerle sokagi seyrediyordu. Sehrin merkezinde 5 katli bir apartmanin 4. Katinda oturuyordu. Apartmanin kapisi çarsinin ortasina açiliyor, evin pencereleri de bu sokagi görüyordu. Apartman yaklasik 15 yillik olmasina ragmen boyalari dökülmüs sivalari çatlamis, renksiz ve soguk görünüyordu disaridan. Kadin da kendini yasadigi bu apartmana benzetiyordu. Evlendiginde tasinmisti buraya. O zaman yeni yapilmisti bu bina. Sahi 15 yil olmus muydu evleneli? Ne zaman yaslandim bu kadar, diye sordu kendi kendine. Peki, bu bina ne zaman bu kadar eskimisti? Onu ne yipratmisti bu kadar?  Kafasinda kendine dair ne kadar soru varsa bu bina üzerinden soruyordu.



Kalabaligin yarattigi kaos





Tekrar sokaga çevirdi gözlerini. Insanlar civil civil bir oraya bir buraya kosturuyorlardi. Herkesin bir kosusturmasi, bir amaci vardi. Kuslar gibi kanat çirpiyorlardi sanki. Kimse su an onun kadar yalniz, mutsuz ve yorgun olamazdi. Kalabalik içinde bir yalnizlikti onunki. Seslerin içinde sessiz çigliklar. Sicacik havanin ortasinda kalbinde soguk rüzgârlar. Öyle küçük seylerden mutlu oluyordu ki aslinda. Artik en ufak bir mutluluk belirtisi bile görünmüyordu ufukta.


Kafasini çevirip soguk duvarlari süzmeye basladi bu kez. Içi ürperdi.  Kaçarcasina sokaga döndü tekrar. Asagida bir kadin çocugu kucaginda insanlardan yardim dileniyordu. Belediyenin yaptirdigi banklardan birinde bir erkek çocugu sevgilisinden özür diliyor, neredeyse ayaklarina kapaniyordu. Bir baska kadin aglayarak bir yerlere gidiyordu. Yasli bir amca diger bankta umutsuzca oturup derin düsüncelere daliyordu. Bir adam bankamatigin önünde bankaya küfürler saydiriyor, kasap dükkâninin önünde kasap ile müsteri tartisiyorlardi. Sadece bu insanlari gördügünde her seyin ne kadar kaos halinde oldugunu gördü kadin. Korktu kendi duygularindan.  Zihninin sehre yansidigini hissetti. Zihnindeki kaos ve yorgunluk sanki gözlerinde akip insanlarin tenine bulasiyordu.



Umutsuzluktan umuda





Gözünden bir damla yas ayrilik sarkilari söylerken kulaklari hos bir seda ile tinladi. -‘Sevgilim ben geldim.’ Tam o anda son kez çarsiya baktiginda binlerce insandan sadece birkaç tanesinin hayatin her kösesinde oldugu gibi dertler ile bogustugunu gördü. Diger tüm insanlar normal hayatlarina devam ediyorlardi. Kararini verdi, zihnini ve kendini en bastan yaratacakti. Kendini bastan yaratmak için önce yikip ortadan kaldirman gerekir. Yikilmisti, ama simdi enkazindan tekrar dogacakti. Kendi kendine mirildanarak ayaga kalkti ve esine gülümsedi.


-‘Tadilat dolayisiyla kapaliyiz.’